zondag 24 februari 2013

ontmoeting in Ravensbrúck Drents gedicht over Stolpersteine

Ontmoeting in Ravensbrück (Mathilde ten Brink, Emlichheim 1880-Ravensbrück 1942 Zij kwam naor oons, wij stuurden heur terug. Een strukelstien is enkel nog wat van haar blef In Emlichheim. Verleden dat een voet noot schref daor in de straot. Asof het hier nooit zomer wezen much, weeeit het verscheuten gries deur Ravensbrück. Hier löp in`t lest het spoor dood dat ik zuuk: Ze is verdaon. Van heur is enkel taol as leste toevlucht bleven, As tegenwicht onder mien voeten schreven: In Emlichheim lig nog een strukelstien. De kerkklok was tot in de hel te heuren. Ik ben veur God en mèens verleuren: Wel zonder zunde is, smet maor de eerste Stien. Anne Doornbos